گسترش ضرب المثل از دل برود هر آنکه از دیده برفت

نوشته شده توسط مدیر · در۲۰ آذر ۱۴۰۲ ساعت ۱۱:۴۵.

ضرب المثل «از دل برود هر آنکه از دیده برفت» یکی از ضرب المثل های معروف فارسی است که معنی آن این است که هر کسی که از نظر ما دور باشد، از قلب و ذهن ما نیز دور می شود. این ضرب المثل در مورد عشق، دوستی، علاقه و حتی نفرت کاربرد دارد.

معنی و مفهوم ضرب المثل از دل برود هر آنکه از دیده برفت

معنی این ضرب المثل این است که علاقه و محبت ما نسبت به کسی که از نظر ما دور است، کمرنگ می شود و حتی ممکن است از بین برود. این امر به این دلیل است که ما با دیدن و در کنار کسی، احساسات و عواطف خود را نسبت به او تقویت می کنیم. اما وقتی کسی از نظر ما دور است، دیگر فرصتی برای دیدن و در کنار او بودن نداریم و همین امر باعث می شود که علاقه و محبت ما نسبت به او کمرنگ شود.

نمونه های کاربرد ضرب المثل از دل برود هر آنکه از دیده برفت

این ضرب المثل در موارد زیر کاربرد دارد:

عشق و دوستی: اگر دو نفر از هم دور شوند، ممکن است علاقه و محبت آنها نسبت به هم کمرنگ شود. این امر به خصوص در مورد عشق های زودگذر و رمانتیک بیشتر دیده می شود.

علاقه های دیگر: هر علاقه دیگری که با دیدن و در کنار بودن تقویت می شود، در صورت دوری نیز کمرنگ می شود. به عنوان مثال، اگر کسی به یک تیم ورزشی علاقه مند باشد، وقتی آن تیم را در مسابقات نمی بیند، علاقه اش نسبت به آن تیم کمرنگ می شود.

نفرت: در مورد نفرت نیز این ضرب المثل کاربرد دارد. اگر کسی از کسی نفرت داشته باشد، وقتی آن شخص از نظرش دور باشد، ممکن است نفرتش نسبت به او کمرنگ شود.

مثال های خاص از کاربرد ضرب المثل از دل برود هر آنکه از دیده برفت

مثالی از عشق و دوستی: فرض کنید دو جوان با هم دوست هستند. آنها هر روز با هم وقت می گذرانند و در کنار هم خوش می گذرانند. اما ناگهان یکی از آنها به دلیل تحصیل یا کار به شهر دیگری می رود. در این صورت، علاقه و محبت این دو نفر نسبت به هم کمرنگ می شود و ممکن است حتی دوستی آنها از بین برود.

مثالی از علاقه های دیگر: فرض کنید کسی به یک تیم فوتبال علاقه مند است. او هر هفته به ورزشگاه می رود و بازی های تیم مورد علاقه اش را تماشا می کند. اما ناگهان تیم مورد علاقه اش به دسته پایین تر سقوط می کند و دیگر بازی های آن تیم در تلویزیون پخش نمی شود. در این صورت، علاقه این شخص نسبت به تیم مورد علاقه اش کمرنگ می شود و ممکن است حتی دیگر علاقه ای به آن تیم نداشته باشد.

مثالی از نفرت: فرض کنید کسی از یک نفر نفرت دارد. او هر روز آن شخص را می بیند و با او بدرفتاری می کند. اما ناگهان آن شخص از شهر می رود. در این صورت، نفرت این شخص نسبت به آن فرد کمرنگ می شود و ممکن است حتی نفرتش از بین برود.

نظرات مخالف در مورد ضرب المثل از دل برود هر آنکه از دیده برفت

برخی افراد معتقدند که این ضرب المثل همیشه درست نیست. آنها می گویند که عشق و علاقه واقعی، حتی در صورت دوری نیز از بین نمی رود. بلکه ممکن است با دوری، عشق و علاقه واقعی بیشتر تقویت شود.

در پاسخ به این نظر باید گفت که این ضرب المثل در مورد عشق و علاقه واقعی نیز کاربرد دارد. اگر عشق و علاقه واقعی باشد، با دوری نیز کمرنگ نمی شود. اما اگر عشق و علاقه واقعی نباشد، در صورت دوری کمرنگ می شود و ممکن است از بین برود.

در نهایت، این ضرب المثل یک واقعیت است که در بسیاری از موارد درست است. اما همیشه درست نیست و باید با توجه به شرایط و موقعیت مورد استفاده قرار گیرد.

گسترش ضرب المثل از دل برود هر آنکه از دیده برفت

ضرب المثل "از دل برود هر آنکه از دیده برفت" یکی از ضرب‌ المثل‌ های قدیمی و عمیق فارسی است که بیانگر یک حقیقت انسانی است: افراد یا خاطراتی که دیگر در معرض دید ما نیستند ، به تدریج از ذهن و قلب ما نیز محو می‌ شوند. این ضرب المثل نه تنها به فراموشی طبیعی اشاره دارد، بلکه به اهمیت حضور و تعامل مداوم در روابط انسانی نیز اشاره می‌کند.

در گسترش این ضرب المثل ، می‌ توان به چند جنبه مهم اشاره کرد:

1. اهمیت حفظ ارتباط: این ضرب المثل نشان می‌دهد که برای حفظ روابط عمیق و معنادار، نیاز به تعامل و حضور مداوم است. فراموشی نتیجه طبیعی دوری و عدم تماس است.

2. نشانه‌ای از فراموشی طبیعی: این عبارت همچنین به جنبه‌های روانشناسی حافظه اشاره دارد. ذهن انسان به طور طبیعی خاطرات و تجربیاتی را که دیگر برایش مرتبط و مهم نیستند، کنار می‌گذارد.

3. تأثیرات فناوری و شبکه‌ های اجتماعی: در دوران مدرن، با وجود فناوری و شبکه‌های اجتماعی، این ضرب المثل ممکن است کمتر صدق کند. افراد حتی در دوردست‌ها نیز می‌توانند از طریق فناوری در زندگی یکدیگر حضور داشته باشند.

4. نقش خاطرات در حفظ ارتباطات: خاطرات مشترک و تجربیات گذشته می‌توانند در حفظ ارتباطات، حتی در غیاب فیزیکی، نقش مهمی داشته باشند.

5. بعد فلسفی و عرفانی: در تفسیرهای عمیق‌تر، این ضرب المثل می‌تواند به موضوعاتی چون زوال، فناپذیری و تغییر ناگزیر در زندگی اشاره کند.

در نهایت ، این ضرب المثل نه تنها به مسئله فراموشی اشاره دارد، بلکه به عمق و پیچیدگی روابط انسانی و تأثیر زمان و فاصله بر آن‌ها نیز پرداخته است.