ابن سیرین می گوید : از عجایب خواب یکی آن است که بسیاری از مردم به خواب ، خواب بیننده می آیند که در بیداری نیز چنان شود.دیگر اینکه برخی از مردم جاهل ممکن است در خواب سخن هایی گویند حکیمانه چنان که هیچ عالمی نتواند چنان سخن گوید و چون بیدار شود آن سخن ها را نمی توانند بازگو کند . جابر می گوید از عجایب خواب یکی آن است که مرد در خواب لغت های غریب بگوید و تفسیر آن کند ، به بیداری از آن هیچ نداند . در خبر است از پیامبر که فرمود : اگر بنده طاهر باشد و ذکر حق تعالی بر زبان دارد اگر با این صفت بخوابد جان او را به اسمان برند. کرمانی می گوید : هر که میخواهد که درستی خواب خویش را به دلیل و علامت نیک بداند باید جهد کند که با طهارت بر پهلوی راست بخوابد و به هنگام خفتن خدای تعالی را یاد کند و غذای زیاد نخورد و نه سیر باشد و نه گرسنه ، چنان چه شخص با رعایت موارد فوق بخوابد رویایی که میبیند راست آید و خواب را فراموش نکند . روایت است از سلمان فارسی که مردی اعرابی به خدمت رسول خدا آمد ، عرض کرد یا رسول الله ! دیشب چنین خوابی دیدم و خوابی آشفته آغاز کرد. رسول خدا فرمود : ای اعرابی ! دیشب چه خورده بودی ؟اعرابی عرض کرد : یا رسول الله دیشب مقدار زیادی خرمای پخته خوردم .رسول خدا فرمود : این خواب تعبیر ندارد زیرا علت خواب تو پرخوری بوده است . ابن سیرین می گوید : خواب از دو حال بیرون نباشد یا مومن است یا کافر و اصل آن سیزده نوع است:

اول : خواب قاضیان.

دوم : خواب فقها.

سوم : خواب علماء.

چهارم : خواب آزاده ها.

پنجم : خواب بندگان.

ششم : خواب مردان.

هفتم : خواب زنان.

هشتم : خواب مستوران.

نهم : خواب خواب فاسقان.

دهم : خواب توانگران.

یازدهم : خواب درویشان.

دوزادهم : خواب بالغان.

سیزدهم : خواب نابالغان.