آیه ۱۴۰ سوره نساء درباره مجلسی که آیات الهی مورد تمسخر قرار می‌گیرد، چه دستوری می‌دهد؟
آیه ۱۴۰ سوره نساء درباره مجلسی که آیات الهی مورد تمسخر قرار می‌گیرد، چه دستوری می‌دهد؟
(۱) خروج از مجلس پاسخ درست
(۲) سکوت و عدم همراهی
(۳) مقابله به مثل
آیه 140 سوره نساء به یکی از مهم‌ترین آموزه‌های اخلاقی در قرآن، یعنی عدم حضور در مجلسی که آیات الهی مورد تمسخر و استهزاء قرار می‌گیرد، اشاره دارد:
وَإِذَا سَمِعْتُمْ آيَاتِ اللَّهِ يُكْفَرُ بِهَا وَيُسْتَهْزَأُ بِهَا فَلَا تَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتَّىٰ يَخُوضُوا فِي حَدِيثٍ غَيْرِهِ إِنَّكُمْ إِذًا مِثْلُهُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ جَامِعُ الْمُنَافِقِينَ وَالْكَافِرِينَ فِي جَهَنَّمَ جَمِيعًا
ترجمه:
و هنگامی که آیات خدا را می‌شنوید که به آنها کفر ورزیده می‌شود و به ریشخند گرفته می‌شود، با آنها ننشینید تا به سخن دیگری درآیند، زیرا در این صورت شما هم مانند آنها هستید، آری، خداوند منافقان و کافران را همگی در جهنم جمع می‌کند.
در این آیه، خداوند به مسلمانان دستور می‌دهد که:
از حضور در مجلسی که آیات الهی مورد تمسخر و استهزاء قرار می‌گیرد، خودداری کنند.
اگر در چنین مجلسی حاضر شدند، تا زمانی که صحبت به موضوع دیگری تغییر پیدا نکرده است، از آن مجلس خارج شوند.
علل این دستور:
حفظ حرمت آیات الهی: حضور در مجلسی که آیات الهی مورد تمسخر قرار می‌گیرد، به نوعی اهانت به مقدسات محسوب می‌شود.
عدم تأیید و تشویق تمسخر کنندگان: با خروج از مجلس، مسلمانان به تمسخر کنندگان نشان می‌دهند که عمل آنها را تأیید نمی‌کنند.
جلوگیری از انحراف عقیدتی: حضور در چنین مجلسی می‌تواند باعث انحراف عقیدتی مسلمانان، به ویژه افراد ضعیف الایمان شود..