معنی شعر پیش از اینها درس ۱ فارسی هشتم
معنی شعر پیش از اینها درس ۱ فارسی هشتم : تصویر ذهنی ما از خداوند، تأثیر زیادی بر زندگی ما دارد. اگر خدا را موجودی خشن و ترسناک تصور کنیم، زندگی ما سراسر ترس و وحشت خواهد بود. اما اگر خدا را موجودی مهربان و بخشنده تصور کنیم، زندگی ما سراسر آرامش و محبت خواهد بود.
شعر «پیش از اینها» از قیصر امین پور، داستان کودکی را بازگو می‌کند که در گذشته تصویری خشن و ترسناک از خداوند در ذهن داشت. اما با دیدن مسجد و نماز خواندن در آن، دیدگاهش درباره خداوند تغییر می‌کند.
در این مقدمه، ابتدا به اهمیت تصویر ذهنی از خداوند اشاره می‌شود. سپس، داستان شعر «پیش از اینها» به طور خلاصه بیان می‌شود.
معنی شعر پیش از اینها درس ۱ فارسی هشتم
بیت اول
«پیش از اینها فکر می‌کردم که خداوند خانه‌ای در میان ابرها دارد.»
گوینده در گذشته فکر می‌کرده است که خداوند در آسمان‌ها و دور از دسترس انسان‌ها زندگی می‌کند.
بیت دوم
«آجرهای خانه‌اش مانند کاخ پادشاهان قصه‌ها از الماس و طلاست.»
گوینده در گذشته تصور می‌کرده است که خانه خداوند بسیار زیبا و مجلل است.
بیت سوم
«پایه‌های برج خدا از عاج و بلور درست شده است و با غرور بر روی تخت پادشاهی نشسته است.»
گوینده در گذشته تصور می‌کرده است که خداوند بسیار باشکوه و مغرور است.
بیت چهارم
«ماه در اصل برق کوچکی از تاج خداست. و ستاره‌ها پولک‌های تاج خداوند هستند.»
گوینده در گذشته تصور می‌کرده است که ماه و ستاره‌ها بخشی از تاج خداوند هستند.
بیت پنجم
«رعد و برق صدای خنده خداوندست. وسیل و توفان ناشی از فریاد بلند اوست.»
گوینده در گذشته تصور می‌کرده است که رعد و برق و وسیل و توفان نشانه‌های خشم خداوند هستند.
بیت ششم
«کسی از جای او خبر ندارد. و کسی اجازه حضور در دربار او ندارد.»
گوینده در گذشته تصور می‌کرده است که خداوند بسیار دور از دسترس انسان‌ها است.
بیت هفتم
«آن خدای ذهنی من خشن و غضبناک بود و خانه‌اش در بالای آسمان دور از زمین بود.»
گوینده در گذشته تصور می‌کرده است که خداوند بسیار خشن و ترسناک است.
بیت هشتم
«هرچه قدر از خودم درباره خدا و از زمین و آسمان و ابرها می‌پرسیدم، می‌گفتند این کارها کار خداست. تحقیق و پرس و جو از خدا کاری بیهوده است.»
گوینده در گذشته به دلیل آنچه از دیگران شنیده بود، از پرسیدن درباره خداوند و جهان می‌ترسید.
بیت نهم
«به نیت ترس و وحشت از خشم خدا نماز می‌خواندم و دعا می‌کردم.»
گوینده در گذشته از خداوند می‌ترسید و به همین دلیل نماز می‌خواند و دعا می‌کرد.
بیت دهم
«قبل از این در فکرم از خدا ناراحت بودم. و این تصویرها در ذهنم از خدا بود.»
گوینده در گذشته از خداوند تصویری خشن و ترسناک داشت و از این رو از او ناراحت بود.
بیت یازدهم
«فورا از پدرم پرسیدم اینجا کجاست؟ پدرم گفت:اینجا خانه خداست.»
گوینده در سفری با پدرش به مسجدی می‌رود و با دیدن مسجد و معمار آن، دیدگاهش درباره خداوند تغییر می‌کند.
بیت دوازدهم
«پدر گفت:مدتی اینجا می‌مانیم و در گوشه‌ای نماز خواند.»
پدر گوینده او را به نماز خواندن در مسجد تشویق می‌کند.
بیت سیزدهم
«با وضو گرفتن دست و رو را تازه و شاداب کرد.»
گوینده با وضو گرفتن و نماز خواندن احساس آرامش و نشاط می‌کند.
بیت چهاردهم
«و در گوشه‌ای نشست و به نماز ایستاد.»
گوینده در گوشه‌ای از مسجد می‌نشیند و نماز می‌خواند.
بیت پانزدهم
«و با تمام وجودش به خدا نزدیک شد.»
گوینده در نماز با تمام وجودش به خداوند نزدیک می‌شود و ارتباط معنوی با او برقرار می‌کند.
بیت شانزدهم
«و با مهربانی و محبت با خدا راز و نیاز کرد.»
گوینده با مهربانی و محبت با خداوند سخن می‌گوید و از او درخواست کمک می‌کند.
بیت هفدهم
«و خدا را دید که مهربان و بخشنده است.»
گوینده در نماز با قلبی باز و خالص با خداوند ارتباط برقرار می‌کند و در نتیجه، تصویری مهربان و بخشنده از خداوند در ذهنش شکل می‌گیرد.
بیت هجدهم
«و فهمید که خدایی که در ذهنش بود، خدای واقعی نبود.»
بیت نوزدهم
«و خدای واقعی در دل و جان همه است.»
گوینده در نهایت به این نتیجه می‌رسد که خداوند واقعی در دل و جان همه انسان‌ها حضور دارد و او مهربان و بخشنده است.
بیت بیستم
«و از این همه مهربانی و بخشندگی خدا خوشحال شد.»
گوینده از اینکه خداوند واقعی مهربان و بخشنده است، بسیار خوشحال می‌شود و دیدگاهش درباره خداوند تغییر می‌کند.
بیت بیست و یکم
«و از این پس با عشق و محبت با خدا زندگی کرد.»
گوینده از آن پس با عشق و محبت با خداوند زندگی می‌کند و از او دوری نمی‌کند.
نتیجه
شعر پیش از اینها، داستان تغییر دیدگاه یک فرد درباره خداوند را روایت می‌کند. گوینده در گذشته تصویری خشن و ترسناک از خداوند داشت، اما با دیدن مسجد و نماز خواندن، دیدگاهش درباره خداوند تغییر می‌کند.
او در نماز با تمام وجودش به خداوند نزدیک می‌شود و در نتیجه، تصویری مهربان و بخشنده از خداوند در ذهنش شکل می‌گیرد. گوینده در نهایت به این نتیجه می‌رسد که خداوند واقعی در دل و جان همه انسان‌ها حضور دارد و او مهربان و بخشنده است.
این شعر می‌تواند پیام‌های زیر را به مخاطبان خود منتقل کند:
خداوند واقعی مهربان و بخشنده است.
می‌توان با قلبی باز و خالص با خداوند ارتباط برقرار کرد.
خداوند در دل و جان همه انسان‌ها حضور دارد.
این شعر همچنین می‌تواند به مخاطبان خود کمک کند تا دیدگاه خود درباره خداوند را تغییر دهند.