آشنایی با ویژگی های ظاهری طوطیان برای شناسایی گونه آنها ضرورت دارد. طوطی های گونه های مختلف ویژگی های رفتاری و ظاهری منحصر به فردی دارند. با شناخت این ویژگی ها می توانید تشخیص دهید که طوطی مورد نظر شما متعلق به کدام گونه از طوطیان است. شما همچنین نیاز دارید گونه ای ساکن در منطقه خود را بشناسید.

با وجود 400 گونه شناخته شده از خانواده طوطی ها شناسایی هر کدام از این گونه ها می تواند چالش بزرگی باشد. از طریق آشنایی با برخی از گونه های متداول طوطی ها می توانید آنها را شناسایی کنید. برای سهولت در تشخیص گونه طوطی باید ویژگی های ظاهری و رفتاری آنها به دقت زیر نظر بگیرید. اگر در حیات وحش با یک طوطی مواجه شدید که برای شما ناشناخته است می توانید در کتابچه راهنمای طوطیان منطقه مورد نظر به دنبال نام او بگردید. شما حتی می تواند با جستجو در اینترنت  یا پرس و جو از یک متخصص پرندگان اطلاعات مورد نظر خود را بدست آورید.

تشخیص متداول ترین گونه های طوطی

شما می توانید ماکائو ها را از روی رنگ های درخشان و اندازه بسیار بزرگشان شناسایی کنید. گونه های مختلفی از ماکائو ها در دنیا وجود دارند. اما بیشتر این گونه ها پرهایی رنگارنگ و جثه ای بزرگ دارند. ماکائوی سنبلی تا 100 سانتی متر قد می کشد. این ماکائو بومی آمریکا است. اگر با طوطی عظیم الجثه ای روبرو شدید که صدای بلند و پر هایی به رنگ آبی، قرمز، زرد ، سبز و یا ترکیبی از این رنگ ها را در پرهای خود دارد احتمالا یک طوطی ماکائو را از نزدیک زیارت کرده اید.

· ماکائو های زرد و آبی معروف ترین گونه طوطی های خانگی به شمار می آیند. این طوطی ها تا 91 سانتی متر قد می کشند. این طوطی ها به واسطه ی منقار سیاه قدرتمند خود و پرهای زرد رنگ روی سینه و بال ها و پشت آبی رنگشان از دیگر طوطی ها متمایز هستند. آنها غالبا در اطراف چشم های خود منطقه ای پوشیده از پرهای سفید دارند که ردیف هایی از پرهای ظریف سیاه رنگ در آن قابل رویت است.

· ماکائو سبز بزرگ، ماکائو اسکارلت و ماکائو ارتشی از دیگر گونه های ماکائو به شمار می آیند.

برای شناسایی طوطی کاکاتو و یا کاکلی باید به دنبال کاکل او باشید. کاکاتو به سادگی از طریق مشاهده کاکل روی سرش قابل تشخیص است. این طوطی ها برای ابراز احساسات خود می توانند پرهای کاکل خود را باز یا بسته کنند. این پرنده بومی استرالیا، اندونزی و فیلیپین است و از محبوبیت بالایی در بازار فروش پرندگان خانگی سراسر جهان برخوردار است. برای شناسایی این گونه باید به دنبال طوطی هایی باشید که پرهای سفید، سیاه، زرد و یا قرمز داشته و روی سرشان کاکل زیبایی قرار دارد.

· با وجود آنکه رنگ سبز در اکثر گونه های طوطی ها مشاهده می شود اما رنگ سبز در خانواده کاکاتو ها و حتی در کوچکترین عضو این خانواده یعنی عروس هلندی دیده نمی شود.

· کاکاتو ها غالبا جثه ای متوسط رو به بالا دارند.

· برخی از معروف ترین گونه های این خانواده، کاکاتوی گوگردی، کاکاتوی سفید یا چتری و کاکاتوی گلبهی هستند.

کانور ها را می توان از روی اعتماد به نفس بالا و جثه کوچکشان شناسایی کرد. اگر طوطی کوچکی را ملاقات کردید که پرهای براق و دم نوک تیزی دارد احتمالا با یک طوطی کانور روبرو شده اید. راه دیگری هم برای شناسایی کانور ها وجود دارد. این پرنده بسیار بازیگوش است و ممکن است سر و ته از قفس خود آویزان شود یا با هیجان بالا و پایین بپرد. کانور ها بومی آمریکای جنوبی و مرکزی هستند.

· کانور ها در رنگ های متنوعی دیده شده اند. از این میان می توان به رنگ های سبز، آبی، زرد، خاکستری و سیاه اشاره کرد. بیشتر اعضای این خانواده ترکیبی از این رنگ ها را در پر های خود دارند. برای مثال کانور لپ سبز تقریبا به رنگ سبز است و پرهای سیاه و خاکستری روی سرش قابل مشاهده است. این پرنده دم قرمز رنگی دارد و تعدادی پر آبی هم روی بال هایش به چشم می خورد.

لوریکیت ها را می توان از پر های به شدت درخشان شان شناخت. لوری ها و لوریکیت ها اندازه کوچک تا متوسطی دارند و رنگارنگ ترین گونه در خانواده طوطی ها به شمار می روند. برای شناسایی این گونه به منقار درخشان رنگی و پرهای رنگارنگ این طوطی توجه کنید. رنگ پرهای این پرنده به طیف های درخشانی از رنگ قرمز، سبز، آبی و زرد است. ممکن است این پرنده را در حالی که مشغول خوردن گل ها و یا مکیدن شهد گل ها است، مشاهده کنید. زبان این پرنده بسیار منحصر به فرد است و نوک زبان او شبیه به یک برس مو است.

· این پرنده بومی آسیای جنوبی، جزایر پلی نزی و استرالیا است.

· لوری رنگین کمانی معروف ترین و مشخص ترین گونه در خانواده لوریکیت به شمار می آید. این گونه منقاری به رنگ قرمز و نارنجی دارد و صورتی که پوشیده از پرهای آبی و سیاه است، پر های روی سینه این پرنده به رنگ قرمز هستند. این پرنده روی پشت و بال های خود پرهایی به رنگ سبز دارد و روی پاها و پشت سرش پر هایی به رنگ زرد خودنمایی می کنند.

طوطی های آمازون با جثه درشت و رنگ سبز خود قابل تشخیص هستند. این پرندگان بومی آمریکا حیوانات خانگی دوست داشتنی هستند. این طوطی ها نسبتا پرندگان بزرگی به شمار می آید و تا 41 سانتی متر قد می کشند. پر های این پرنده عمدتا به رنگ سبز است و پر های دم او بسیار کوتاه هستند. پر های به رنگ قرمز یا زرد به طور پراکنده ای در اطراف سر و بالها او قابل مشاهده هستند.

· برخی از محبوب ترین گونه ای این خانواده در بازار فروش پرندگان خانگی آمازون کله زرد، آمازون فینیش و آمازون پشت گردن زرد هستند.

کاسکو ها با پرهای نقره ای رنگ و دم قرمز شان شناخته می شوند. کاسکو ها به دلیل رنگ بندی خاصی که دارند به سادگی تشخیص داده می شوند. این پرندگان نسبتا بزرگ هستند و تا 33 سانتی متر قد می کشند.ممکن است پر های نقره ای و خاکستری این چرنده در پشت و بال های او تیره تر باشند. اغلب اعضای این خانواده دم قرمز رنگی دارند. احتمالا منقار محکم سیاه رنگ و نقاب سفید رنگی را دور چشم های این پرنده مشاهده خواهید کرد.

· این پرنده بومی غرب و مرکز آفریقا است. اما به دلیل ظاهر بسیار زیبا، هوش سرشار و توانایی سخن گفتن خود از محبوبیت زیادی در بازار پرندگان خانگی برخوردار هستند.

طوطی باجریگار و یا همان مرغ عشق از روی جثه بسیار کوچک و رگه های تیره ای روی بالهایش قابل تشخیص است. مرغ عشق ها بومی استرالیا هستند. این پرنده جثه بسیار کوچکی دارد و تا 20 سانتی متر قد می کشد. پر های این گونه عموما به رنگ زرد، سبز و یا آبی هستند. شما می توانید ردیف هایی از پرهای سیاه را روی پشت و بال این پرنده مشاهده کنید. این پرنده نوک تختی دارد که ممکن است زیر پر های صورتش پنهان شود.

· اینگونه در سراسر جهان از محبوبیت بسیاری برخوردار است. این پرندگان همچون عموزاده های بزرگ تر خود از توانایی تقلید صدا برخوردار هستند و می توانند سخن گفتن را بیاموزند.

بررسی ویژگی های ظاهری طوطی ها

به رنگ طوطی دقت کنید. اکثر گونه های طوطی رنگارنگ بوده و پرهای درخشانی دارند. این رنگ های درخشان می توانند سرنخ خوبی برای شناسایی گونه طوطی به شمار آید. رنگ پر ها، چشم ها و منقار طوطی را به دقت مشاهده کرده و ببینید آیا پرهای طوطی عموما به یک رنگ هستند و یا او پرهای رنگارنگی روی بدن خود دارد. به پراکندگی رنگ های روی بدن طوطی دقت کنید.

· برای مثال اگر یک طوطی با منقار سیاه و بدنی پوشیده از پرهای نقره ای و خاکستری و دم قرمز درخشانی مشاهده کردید که نقاب سفیدی به دور چشمان خود دارد، احتمالا در مقابل یک کاسکو ایستاده اید.

· پر های اکثر طوطی ها حداقل در بخش هایی از بدن به رنگ سبز است اما به لطف دی ان ای منحصر به فرد، این موجودات در رنگ ها یمتنوعی دیده می شوند.

به اندازه ی جثه طوطی دقت کنید. طوطی ها در اندازه های متفاوتی دیده شده اند. از مرغ عشق های کوچک گرفته تا ماکائو های غول پیکر. اعضای خانواده طوطی ها با قدی به طول 8.9 سانتی متر تا 100 سانتی متر در طبیعت دیده می شوند. قد تقریبی پرنده را بدست آورید تا خانواده او را شناسایی کنید.

· گونه های کوچک این خانواده را مرغ عشق ها، طوطی ها و طوطی های کوچک دراز دم تشکیل می دهند.

· عروس هلندی، پاراکیت مونک، طوطی های آمازونی، پینوس ها، لوریکیت ها و طوطی های سنگال از گونه هایی هستند که اندازه متوسطی دارند.

· طوطی های آمازون، کاسکو ها، شاهین کله ها و برخی از کاکاتو ها از جمله گونه های درشت اندام در طوطی ها به شمارمی آیند.

· کاکاتوی نخل یا کاکلی نخل در کنار اکثر اعضای خانواده ماکائو عظیم الجثه ترین طوطی های دنیا به شمار می روند.

به دنبال کاکل و یا هرگونه ویژگی بارز دیگری بگردید. علاوه بر اندازه پرنده به خصوصیاتی همچون کاکل، طوق و یا شکل ظاهری خاص دم و منقار پرنده دقت کنید.

· برای مثال، کاکاتو ها از روی کاکل برجسته ای که روز سرشان دارند و می توانند آن را حرکت دهند قابل تشخیص هستند.

· شاهین کله ها طوق منحصر به فردی در رنگ های درخشان دور گردن خود دارند که زمانی که هیجان زده شوند یا از چیزی بترسند این طوق را باز می کنند.

· مرغ عشق ها منقار های تختی دارند در بخش بالایی رنگی است.

رفتار طوطی را زیر نظر بگیرید. طوطی ها غالبا خصوصیات رفتاری مشابهی دارند اما برخی از این خصوصیات در بین گونه ها متفاوت است. اگر بتوانید برخی از خصوصیات رفتاری پرنده، از قبیل محل زندگی، نحوه ایجاد گله و نوع غذای او را شناسایی کنید می توانید گونه او را تشخیص دهید.

· برای مثال، با وجود اینکه اکثر طوطی زندگی روی درخت را ترجیح می دهند برخی از گونه ها روی سطح زمین زندگی می کنند. از این میان می توان به طوطی های نادر شب، پاراکیت های آنتی پاد و کاکاپو ها اشاره کرد.

· برخی از گونه ها اصوات خاصی از خود تولید می کنند. برای مثال، پینوس ها صدایی شبیه به خس خس و خرناس را هنگام ترس و یا خوشحالی تولید می کنند.

استفاده از منابع برای شناسایی طوطی ها

شناسایی منطقه ای که طوطی در آنجا رویت شده است. طوطی ها در مناطق استوایی و نیمه استوایی بسیاری در سراسر جهان زندگی می کنند. برخی از گونه های طوطی های مهاجم در مناطق معتدل سکنی گزیده اند. با مشاهده یک طوطی می توانید به سراغ مطالعه گونه های ساکن در آن منطقه بپردازید. طوطی ها را می تواند راین مناطق پیدا کرد:

· آمریکای شمالی، جنوبی و مرکزی و جزایر کارائیب

· آفریقا و جزایر اطراف آن

· استرالیا

· ملانزی (جزایری واقع در شمال و شمال غربی استرالیا)

· نیوزیلند

· آسیا

· با شناسایی منطقه اصلی می تواند به سراغ اطلاعات بخش های کوچکتر هر منطقه بروید. برای مثال، اگر یک طوطی را در سن دیگو دیده اید به جای جستجو در اطلاعات آمریکای شمالی باید به جستجوی منابع مخصوص کالیفرنیا بپردازید.

کتاب راهنمای طوطی هایی که در منطقه شما سکونت دارند را مطالعه کنید. سری به کتابخانه شهر خود بزنید و یا به کتابفروشی محبوب خود مراجعه کرده و کتاب راهنما طوطیان منطقه خود را تهیه کنید. در این کتاب ها اطلاعاتی درباره خصوصیات ظاهری، زیستگاه و عادات رفتاری طوطی ها در کنار تصاویر آنها موجود است.

· اگر موفق به یافتن کتاب راهنمای طوطی ها نشدید می توانید از کتابی درباره تمام پرندگان و یا راهنمای حیات وحش منطقه خود کمک بگیرید.

با یک جستجو در سطح اینترنت می توانید فهرستی از طوطی های ساکن در منطقه خود را بدست آورید. اینترنت منبع بسیار خوبی برای یافتن گونه های ساکن در یک منطقه است. به دنبال وب سایتی باشید که فهرست طوطی های منطقه را ارائه دهد.

· برای یافتن گونه هایی که در منطقه شما زندگی می کنند می توانید از منابعی چون AvianWeb Parrot Species و یا منابع رسمی کشور خود استفاده کنید.

از این گذشته می توانید با مراجعه به وب سایت حیات وحش مخصوص منطقه خود اطلاعات مورد نیازتان را جمع آوری کنید.

برای جستجوی اینترنتی از کلمات کلیدی استفاده کنید که خصوصیات ظاهری پرنده را توصیف می کنند. شما می توانید برای جستجو در سطح اینترنت به جای جستجوی منابع مخصوص منطقه خود، ویژگی های ظاهری طوطی را جستجو کنید. برای مثال از کلمات استفاده کنید که اندازه طوطی، رنگ یا ویژگی های ظاهری او را توصیف می کنند.

· برای مثال، در نوار جستجوی گوگل این عبارت را بنویسید "طوطی با سر قرمز و بدنی به رنگ زرد و بالهای آبی در نیوزیلند". به احتمال زیاد در صفحه نمایش نتایج گوگل رزیلای شرقی را خواهید یافت.

از یک پرنده شناس درباره طوطی مورد نظر خود پر و جو کنید. اگر اطلاعات مورد نیاز خود را در کتاب راهنما و اینترنت پیدا نکردید، بهتر است به یک پرنده شناس که در دانشگاه های محل زندگی شما تدریس می کند مراجعه کرده و پاسخ سوالات خود را از او جویا شوید. خصوصیات ظاهری طوطی را برای او شرح دهید. محلی که طوطی را در آنجا رویت کردید به او بگویید. شما باید تمام جزئیات را برای او شرح دهید.

· برای مثال، اگر طوطی را در شیکاگو دیده اید داستان را اینگونه روایت کنید:" داشتم از خیابان پنجاه و سوم پایین می آمدم که گروهی از طوطی های کوچک سبز رنگ را دیدم که روی چمن ها راه می رفتند. وقتی به آنها نزدیک شدم، عده ای از آنها پرواز کرده و روی تیر برق نشستند." با چنین توصیفی پرنده شناس متوجه می شود شما طوطی های پاراکیت مونک را ملاقات کرده اید.

---

در ادامه ببینید :

علائم و درمان کمبود ویتامین A در طوطی آمازون

چطور به طوطی آمازون غذا بدهیم

چطور به طوطی سنگال غذا بدهیم

---