عکس نوشته در مورد بدون من + شعر

نوشته شده توسط مدیر · در۲۲ بهمن ۱۳۹۷ ساعت ۱۹:۱۹.

در این مطلب از توپ تاپ ، آلبوم عکس نوشته های زیبا و جدید بدون من همراه با شعر تهیه شده است ، این مطلب شامل عکس پروفایل های متن دار ، تصاویر غمگین و جالب و فقط با مضمون بدون من می باشد ، در ادامه برای دیدن و دانلود عکسها همراه باشید...

من همه جا بودم . بدون تو . حتی گاهی بدون خودم . اینجا همه چیز رنگ من را دارد .
تو ، همه جا بودی . بدون من . حتی گاهی تمام شهر با تو بود ، اینجا همه چیز ، رنگ تو را هم دارد .
اینجا بدون من ، مثل هر جاست بدون تو . من و تو همه جا هستیم . اما با هم نیستیم .

بدون من کجا میری؟
که من بی تو تنم سرده
بعد از تو فصل تنهایی
دوباره برمیگرده
بدون تو کجا باشم؟
که بودن بی تو بودن نیست
همین قلبی که همرامه
یه لحظه بی تو با من نیست
تمام عمر جنگیدم
که روزی حق من باشی
کنارت عشقو فهمیدم
تو باید حتما باشی
همه جای تنم زخم بود
تو با من جادو کردی
تو ساختیمو من ایستادم
تو رنج هامو ازینجا دور کردی
بدون من کجا میری؟
که بی تو باز میمیرم
همه زخم های قبل از تو
دوباره جون میگیرن
بدون تو کجا باشم؟
پناهی جز تو پیدا نیست
خراب شه سقف دنیایی
که زیرش عشق ما جا نیست

تو بدون من مرا کم داری
من بدون تو درونم خالی
تو بدون من مرا کم داری
من بدون تو، هوا ،بارانی
تو بدون من مرا کم داری
من بدون تو ،یه زخم کاری
تو بدون من ، مرا کم داری
من بدون تو ،دلم، طوفانی
تو بدون من مرا کم داری
من بدون تو چه گویم???
زندگی بی تو , جهنّم،...عالیست???

بدون من هم خوب بود،خوب نه عالی بود تمام دقایق شادی که می اندیشیدم از آن من است.
بدون حضور من هم شاد بود روزگاری که که فکر میکردم برای من می خندد.
و من تنها گمشده ای میان خنده های دیگران بودم.
و چه تفاوتی عظیمی میان باور من و حقیقت بود.
و من چقدر ساده بودم تمام آن روزها.

اینجا.بدون من
خالی و سرد،پر از نبودن
و من دست در دست خدا
.پرواز زندگی چه پارادوکس جالبیست...
همیشه بودن ها و نبودن ها
سرمای روابط گرم
سیب خوردن ها و تبعید شدن ها
انسان بودن و آدم نشدن ها...اینجا
بدون من...
و من خوابیده بر دامان کسی
که به او میگویند
خدا !!!

من فراموش شدم و عکسهایم
چه زود برداشته شد
از گوشه گوشه ی اتفاقهای .....
این شهر خیابان
کوچه
خانه
و پنجره ای ......
که بدون من مانده است .

تک تک عقربه هارا از برم
وقتی پرنده ها
نبودنت را بالا می آورند
وخیابان ها
دلشوره ات را دارند
تک تک عقربه هارا از برم
در این هوای پاییزی
که دانه دانه ی بغض هایم را
قاصدک ها با خود می برند
انگار باد به سمت دیگری می وزد
ومن دوباره تنها میشوم
تنهای تنهای تنها
در هوایی همیشه ابری...

درون من، بدون من
به شاخسار نمی پرد
به انتهای یک کلام، به سبزه و درخت و گل
بدون من نمی رود
درون من، بدون من
حرف های ساده را
نگاه عاشقانه را
سبزی کودکانه را به خانه ها نمی برد
درون من، بدون من
به دست های خسته ای
به پای پینه بسته ای
به یک دل فسرده ای، به ناگهان سری نمی زند
درون من، بدون من
گذشته اسیر را
اتفاق کوچک حقیر را
کینه پژمرده فسیل را رها نمی کند