آیه ۱۰۳ سوره نحل به کدام یک از تهمتهایی که مشرکان به پیامبر اکرم (ص) می‌زدند، اشاره دارد؟

(۱) او مجنون است

(۲) او جادوگر است

(۳) دیگران به او آموزش داده‌ اند پاسخ درست

آیه 103 سوره نحل به یکی از تهمت‌هایی که مشرکان به پیامبر اکرم (ص) می‌زدند اشاره می‌کند:

وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّهُمْ یَقُولُونَ إِنَّمَا یُعَلِّمُهُ بَشَرٌ ۗ لِّسَانُ الَّذِی یَلْحِدُونَ إِلَیْهِ أَعْجَمِیٌّ وَهَٰذَا لِسَانٌ عَرَبِیٌّ مُبِینٌ

ترجمه:

و به یقین می‌دانیم که آنها می‌گویند: «تنها یک بشر به او تعلیم می‌دهد.» زبان کسی که به او نسبت می‌دهند، عجمى است و این [قرآن]، زبان عربی روشن است.

مشرکان به پیامبر اکرم (ص) تهمت می‌زدند که ایشان قرآن را از یک بشر عجمى (غیر عرب) به نام "سلمان فارسی" یا "بلعم باعورا" یاد گرفته است.

اما خداوند در این آیه به صراحت این تهمت را رد می‌کند و می‌فرماید:

قرآن به زبان عربی روشن نازل شده است.

اگر پیامبر (ص) قرآن را از یک بشر عجمى یاد می‌گرفت،不可能 به زبان عربی فصیح و روشن نازل می‌شد.

علاوه بر این، در ادامه آیه خداوند به دیگر نشانه‌های نبوت پیامبر (ص) اشاره می‌کند، از جمله:

علم و دانش پیامبر (ص) که از جانب خداوند است.

معجزات و کراماتی که خداوند به دست پیامبر (ص) انجام داده است.

بنابراین، آیه 103 سوره نحل به یکی از تهمت‌های مشرکان به پیامبر اکرم (ص) اشاره می‌کند و آن را باطل می‌داند.

علاوه بر این، این آیه به برخی از نشانه‌های نبوت پیامبر (ص) نیز اشاره می‌کند.

امیدوارم این توضیحات مفید بوده باشد.

آیا سوال دیگری دارید؟