انشایی کوتاه در مورد ضرب المثل "کوه به کوه نمیرسه اما آدم به آدم میرسه" که برای دانش آموزان کلاس نهم مناسب است. در این انشا، مفهوم ضرب المثل با ذکر مثالی ساده و قابل فهم توضیح داده شده است.

کوه به کوه نمی رسد ولی آدم به آدم می رسد

کوه ها، نماد بزرگی و صلابت هستند. آنها با عظمت خود، بر فراز زمین ایستاده اند و گویی هیچ چیز نمی تواند آنها را از هم جدا کند. اما انسان ها، با وجود همه تفاوت هایشان، باز هم می توانند به یکدیگر نزدیک شوند.

ضرب المثل کوه به کوه نمی رسد ولی آدم به آدم می رسد، به این معناست که هر چقدر هم انسان ها از نظر ظاهری یا موقعیت اجتماعی با یکدیگر متفاوت باشند، باز هم می توانند با هم ارتباط برقرار کنند و به هم نزدیک شوند. این ضرب المثل، اهمیت روابط انسانی را یادآوری می کند و به ما می آموزد که همیشه باید با دیگران با احترام و مهربانی رفتار کنیم.

در دنیای امروز، که همه چیز در حال تغییر است و ارتباطات بین انسان ها پیچیده تر می شود، اهمیت این ضرب المثل بیش از پیش احساس می شود. ما باید یاد بگیریم که با افراد مختلف، از هر نژاد، دین و ملیتی، ارتباط برقرار کنیم و به آنها احترام بگذاریم.

مثال هایی از ضرب المثل کوه به کوه نمی رسد ولی آدم به آدم می رسد

فرض کنید دو نفر از دو کشور مختلف با زبان های متفاوت با هم آشنا می شوند. آنها در ابتدا ممکن است به دلیل تفاوت هایشان، احساس نزدیکی نکنند. اما اگر با هم ارتباط برقرار کنند و به یکدیگر احترام بگذارند، می توانند به دوستان خوبی برای هم تبدیل شوند.

فرض کنید یک فرد ثروتمند و یک فرد فقیر با هم آشنا می شوند. این دو نفر ممکن است در ابتدا به دلیل اختلاف طبقاتی، احساس نزدیکی نکنند. اما اگر با هم ارتباط برقرار کنند و به یکدیگر کمک کنند، می توانند به هم نزدیک شوند و روابط دوستانه ای با هم برقرار کنند.

نتیجه گیری

ضرب المثل کوه به کوه نمی رسد ولی آدم به آدم می رسد، یک درس مهم زندگی است. این ضرب المثل به ما می آموزد که همیشه باید با دیگران با احترام و مهربانی رفتار کنیم و به تفاوت هایشان احترام بگذاریم. با این کار، می توانیم دنیایی بهتر و مهربان تر بسازیم.

انشا کوه به کوه نمیرسه کلاس نهم کوتاه

کوه به کوه نمی رسد ولی آدم به آدم می رسد

درختی بود در میان کوهستان که سال ها از عمرش می گذشت. این درخت با کوه ها و صخره های اطرافش آشنا بود و هر روز با آنها سخن می گفت. روزی درخت به فکر فرو رفت و گفت: «من سال هاست که در این کوهستان زندگی می کنم، اما هرگز نتوانستم به کوه ها برسم. آنها همیشه در مقابل من ایستاده اند و مانع رسیدن من به آنها می شوند.»

درخت از این موضوع ناراحت بود و احساس می کرد که ناتوان است. او تصمیم گرفت که با کوه ها بجنگد و آنها را از سر راه خود بردارد. درخت شروع به کندن کوه ها کرد، اما کوه ها بسیار بزرگ و محکم بودند و درخت نمی توانست آنها را از جا بکند.

درخت پس از مدتی خسته شد و از تلاش خود دست کشید. او متوجه شد که هر چه تلاش کند، نمی تواند به کوه ها برسد. درخت به این نتیجه رسید که باید راه دیگری را برای رسیدن به کوه ها پیدا کند.

درخت تصمیم گرفت که با کوه ها دوست شود. او شروع به صحبت با کوه ها کرد و به آنها گفت که دوست دارد آنها را بشناسد. کوه ها از این موضوع خوشحال شدند و با درخت دوست شدند.

درخت و کوه ها هر روز با هم صحبت می کردند و از زندگی خود برای یکدیگر می گفتند. درخت متوجه شد که کوه ها موجودات مهربانی هستند و از او هیچ بدی نمی خواهند.

درخت با کوه ها دوستی عمیقی برقرار کرد و دیگر احساس تنهایی نمی کرد. او هر روز از صحبت با کوه ها لذت می برد و از این که با آنها دوست شده بود، خوشحال بود.

نتیجه

ضرب المثل «کوه به کوه نمی رسد ولی آدم به آدم می رسد» به این معناست که انسان ها می توانند با یکدیگر دوست شوند و به هم کمک کنند، حتی اگر از نظر ظاهری یا موقعیت اجتماعی با یکدیگر متفاوت باشند. این ضرب المثل به ما می آموزد که باید با دیگران مهربان باشیم و به آنها احترام بگذاریم.

انشا و باز آفرینی ضرب المثل کوه به کوه نمیرسد آدم به آدم میرسد

انشا

کوه به کوه نمیرسد آدم به آدم میرسد

در دنیای بزرگ و پیچیده امروز، انسان ها با افراد بسیار زیادی در ارتباط هستند. این افراد می توانند از هر نژاد، ملیت، دین و اعتقادی باشند. ممکن است ما با برخی از این افراد رابطه بسیار نزدیک داشته باشیم و با برخی دیگر فقط آشنای گذرا باشیم. اما در هر صورت، همه ما در یک جهان کوچک زندگی می کنیم.

ضرب المثل «کوه به کوه نمیرسد آدم به آدم میرسد» به این معناست که حتی اگر انسان ها از هم دور باشند، باز هم ممکن است روزی با هم روبرو شوند. این ضرب المثل به ما یادآوری می کند که باید با همه انسان ها با احترام و مهربانی رفتار کنیم. حتی اگر با کسی رابطه خوبی نداریم، باید بدانیم که ممکن است روزی به او نیاز داشته باشیم.

بازآفرینی این ضرب المثل می تواند به این صورت باشد:

در یک شهر بزرگ، دو نفر زندگی می کردند که از نظر شخصیت و رفتار بسیار با هم متفاوت بودند. یکی از آنها فردی مهربان و بخشنده بود و دیگری فردی خودخواه و بداخلاق بود.

روزی، مرد مهربان در حال کمک به یک پیرزن بود که مرد خودخواه از کنار آنها گذشت. مرد خودخواه با دیدن این صحنه به خودش می خندید و فکر می کرد که مرد مهربان کار احمقانه ای انجام می دهد.

چند سال بعد، مرد خودخواه دچار مشکل مالی شد. او به همه جا مراجعه کرد، اما هیچ کس به او کمک نکرد. در نهایت، مرد خودخواه به یاد مرد مهربان افتاد و به دنبال او رفت.

مرد مهربان وقتی متوجه شد که مرد خودخواه به او نیاز دارد، بدون هیچ درنگی به او کمک کرد. مرد خودخواه از این کار مرد مهربان بسیار شرمنده شد و قول داد که دیگر آدم بدی نباشد.

این داستان نشان می دهد که حتی اگر انسان ها با هم رابطه خوبی نداشته باشند، باز هم ممکن است روزی به هم نیاز داشته باشند. بنابراین، باید با همه انسان ها با احترام و مهربانی رفتار کنیم.

نتیجه گیری

ضرب المثل «کوه به کوه نمیرسد آدم به آدم میرسد» یک ضرب المثل بسیار مهم است که می تواند در زندگی ما تأثیر زیادی داشته باشد. این ضرب المثل به ما یادآوری می کند که باید با همه انسان ها با احترام و مهربانی رفتار کنیم. حتی اگر با کسی رابطه خوبی نداریم، باید بدانیم که ممکن است روزی به او نیاز داشته باشیم.

داستان و انشا در مورد کوه به کوه نمیرسد ولی آدم به آدم میرسد

داستان کوه به کوه نمیرسد ولی آدم به آدم میرسد

در روزگاران قدیم، در روستایی کوچک، دو مرد به نام‌های حسن و حسین زندگی می‌کردند. حسن مردی نیکوکار و مهربان بود و همیشه به دیگران کمک می‌ کرد. اما حسین مردی حسود و کینه‌توز بود و همیشه به حسن حسادت می‌کرد.

یک روز، حسین تصمیم گرفت که به حسن آسیب برساند. او به خانه حسن رفت و مقداری از گندم‌های حسن را دزدید. حسن وقتی متوجه دزدی شد، بسیار ناراحت شد. او به دنبال حسین رفت تا گندم‌هایش را پس بگیرد.

حسین از دست حسن فرار کرد و به شهر دیگری رفت. او در آن شهر با مردی ثروتمند آشنا شد و به او گفت که حسن مردی دزد و بی‌رحم است. مرد ثروتمند به حرف‌های حسین اعتماد کرد و حسن را به زندان انداخت.

حسن در زندان بسیار ناراحت بود. او نمی‌دانست که چگونه گناهش را ثابت کند. یک روز، مرد ثروتمند به زندان آمد تا حسن را ببیند. او از حسن خواست که گناهش را بپذیرد و قول دهد که دیگر دزدی نکند.

حسن گفت: «من دزد نیستم. من گندم‌های خودم را دزدیده‌ام.»

مرد ثروتمند حرف‌ های حسن را باور نکرد. او حسن را از زندان آزاد کرد، اما به او گفت که دیگر به روستا برنگردد.

حسن از زندان آزاد شد، اما دیگر نمی‌توانست به روستا برگردد. او در شهر دیگری زندگی می‌کرد و به سختی کار می‌کرد تا زندگی‌اش را بگذراند.

چند سال بعد، حسین دوباره به روستا بازگشت. او به مردم روستا گفت که حسن دزد است و گندم‌هایش را دزدیده است. مردم روستا به حرف‌ های حسین باور کردند و حسن را از روستا بیرون انداختند.

حسن در بیابان سرگردان شد. او نمی‌دانست که چه کار کند. یک روز، او مرد ثروتمندی را دید که از کنار او می‌گذشت. حسن به مرد ثروتمند گفت: «آقای من، من مردی گناهکار هستم. من گندم‌های مردی را دزدیدم و به زندان افتادم. حالا مردم روستا مرا از روستا بیرون انداخته‌اند.»

مرد ثروتمند حرف‌ های حسن را شنید و به او گفت: «من تو را می‌شناسم. تو همان مردی هستی که در زندان بود.»

حسن گفت: «بله، من همان مرد هستم.»

مرد ثروتمند گفت: «من به حرف‌های تو باور دارم. تو مردی گناهکار نیستی.»

مرد ثروتمند حسن را به خانه‌ اش برد و به او کار داد. حسن از مرد ثروتمند بسیار سپاسگزار بود. او قول داد که دیگر دزدی نکند و همیشه به دیگران کمک کند.

چند سال بعد، حسین دوباره به روستا بازگشت. او به مردم روستا گفت که اشتباه کرده است. او گفت که حسن مردی گناهکار نیست و او خودش گندم‌های حسن را دزدیده است.

مردم روستا به حرف‌ های حسین باور کردند و از حسن عذرخواهی کردند. حسن به روستا بازگشت و با مردم روستا زندگی کرد. او مردی مهربان و نیکوکار شد و همیشه به دیگران کمک می‌کرد.

انشا در مورد کوه به کوه نمیرسد ولی آدم به آدم میرسد

دنیا با تمام بزرگی‌ اش آنقدر کوچک است که در آن دو نفر که یکی بدی کرده و دیگری بدی دیده بالاخره در راه هم قرار می‌ گیرند و با هم روبرو خواهند شد. این ضرب المثل به ما می‌ آموزد که هر کاری که انجام می‌ دهیم ، بالاخره نتیجه‌ اش را می‌ بینیم. اگر بدی کنیم، بدی خواهیم دید و اگر خوبی کنیم ، خوبی خواهیم دید.

در داستانی که خواندید ، حسن مردی نیکوکار بود که حسین به او حسادت می‌ کرد. حسین به حسن بدی کرد و حسن به زندان افتاد. اما در نهایت ، حسن از زندان آزاد شد و حسین پشیمان شد و عذرخواهی کرد.

این داستان به ما می‌ آموزد که نباید به دیگران حسادت کنیم و نباید بدی کنیم. چون هر کاری که انجام می‌ دهیم ، بالاخره نتیجه‌ اش را می‌ بینیم.