فرقی ندارد چه کودکان در مهد کودک باشد چه نوجوان، نحوه رفتار با تنبلی چالش برانگیز است. اگر چه راه های زیادی برای انگیزه دادن وجود دارد. اگر مساله انجام دادن تکالیف مدرسه است به آنها کمک کنید تا سازمان یافته شوند و اگر در درسی مشکل دارند، بهشان کمک کنید. در زمان کامل کردن تکالیف، به آنها جایزه و امتیاز دهید. به همین روش مشابه می توانید به کودکان کمک کنید تا کار های روزمره را انجام دهد و همیشه فعال باشد. در هر موردی با فرزند خود به طور مستقیم حرف بزنید و سعی کنید ویژگی های کم کاری او را از مشکلات یادگیری وی تمایز دهید.

بخش اول : به کودکان انگیزش دهید تا تکالیفشان را انجام دهند

1-برای انجام تکالیف به کودکان جایزه و امتیاز در نظر بگیرید.

 به بچه ها یاد دهید قبل از انجام هر کار لذت بخشی باید ابتدا تکالیفشان کامل کنند. سعی کنید ثابت قدم باشید و تلفن همراه، بازی های ویدیویی و هر عامل حواس پرتی را از دسترس خارج کنید.

برای مثال بگویید هر وقت تکالیفتان را انجام دادید، می توانید بازی کنید.

 آنها را مجاب کنید گوشی همراه را در کمد بگذارند و در پایان تکالیف آن را بردارند.

برخی از بچه ها در زمان گوش دادن به موسیقی عملکرد بهتری هم دارند، بنابراین می توانید از وسیله های الکترونیکی تنها برای آهنگ های انگیزشی برای کودکان استفاده کنید.

2-مرور تکالیف بعد از اتمام آن

مشکلات ریاضی کودک را بررسی کنید تا مطمئن باشید واقعا تکالیف را تمام کرده اند. اگر تکالیف درسی آنها فقط خواندنی است از آنها بخواهید مطالب فصل را توضیح دهند تا ببینید چه قدر مطالب را درک کرده اند. به آنها بگویید "من سعی نمی کنم کاری کنم که به نظر آید به تو اعتمادی ندارم. من فقط می خواهم به عنوان یک هم تیمی به تو کمک کنم تا بهترین عملکرد را داشته باشی" اگر احساس کردید نسبت به تکالیف اختصاص داده صادق نیستند از معلم شان بخواهید کتاب تکالیفشان را شروع کند.

3-به آنها کمک کنید تا کار های سخت را به بخش های کوچکتر تقسیم کنند

بچه ها و بزرگسالان معمولا کار های سخت را کنار می گذارند. اگر کودکتان یک پروژه درسی بزرگ دارد به او کمک کنید تا بتواند آن را به قسمت های قابل کنترل تقسیم کند. هر مرحله را در تقویم یادداشت کنید و هر روز آن را بررسی کنید تا مبادا تا آخرین دقیقه مرحله را از دست دهد. اگر شما معلم مدرسه هستید سعی کنید پروژه بزرگ را از طریق مرحله بندی و بازه های زمانی کوتاه تر تقسیم کنید. به جای تخصیص یک پروژه بزرگ، سعی کنید بخش های مختلفی را برای یک طرح کلی، پیش نویس اول و پیشنویس آخر در نظر بگیرید.

4-به خاطر موفقیت های کوچک آنها را تشویق کنید.

تشویق کردن کلید انگیزه دادن است. تشویق های کلامی، پاداش های خودجوش و دیگر انواع تشویق ها در کودک شما این احساس را ایجاد می کند که شما به تلاش های او افتخار می کنید. برای مثال باید بگویید "متوجه شدم که داشتید سخت کار می کردید و هر روز هفته تکالیفتان را به خوبی انجام می دادید. چطور است تا برای بستنی بیرون برویم؟" همچنین جایزه های مناسب سن را در نظر بگیرید مثلا از خرید اسباب بازی گرفته تا پول دادن برای تماشای فیلم با دوستان.

5-از معلم کمک اضافی بخواهید

انگیزه داشتن در کاری که از آن سر در نمی آوریم، برای هر کسی سخت است. اگر مطلبی برای خودتان نیز مبهم بود از معلم بخواهید قبل از شروع درس یا در پایان کلاس با کودکان کار کند. یا اگر مدرسه برنامه آموزشی داشت در آن شرکت کنید. با معلم تماس بگیرید و بدانید آیا برنامه آموزشی خارج از مدرسه دارند. اگر هزینه ها برایتان مناسب بود یک معلم خصوصی بگیرید. اگر هزینه ها زیاد بود، می توانید از یک دانش آموز بزرگتر، فامیل یا دوستی که آن مطلب را خوب بلد است کمک بگیرید.

6-علل اساسی را شناسایی کنید

مشکلات خانه، زورگویی ها و تعدادی مشکلات دیگر می تواند منجر به عدم انگیزه در کودک شود. وقتی کودک خوش ذوق به چالش کشیده نشود، اغلب بی انگیزه می شوند. بدین ترتیب گاهی ناتوانایی ها یادگیری با تنبلی اشتباه گرفته می شود. هر کودک منحصر به فرد است . بنابراین والدین، معلمان و مشاوران مدرسه باید با هم همکاری کنند تا موقعیت های خاص یک کودک را با آزمایش، دارو و مشاوره حل کنند.

با فرزندتان به طور مستقیم حرف بزنید. از آنها بپرسید تا اگر چیزی در ذهن خود دارند، یا با دانش آموز دیگری درگیر هستند یا اگر با یک مشکل عاطفی رو به رو هستند با شما در میان بگذارند. به آنها اطمینان دهید که بدون ترس از قضاوت با شما حرف بزنند. رد هنگام حرف زدن علاوه بر گوش دادن به حرف های آنها به ارتباطات غیر کلامی آنها نیز دقت کنید. اگر علائم طولانی مدت چون عدم تمرکز، درک مطلب ضعیف یا مشکل در مورد راهنمایی را مشاهده کردید با دکتر کودک حرف بزنید و از او بخواهید تا شما را به یک روانشناس ارجاع دهند و مشکل عدم توانایی یادگیری کودک را تشخیص دهد.

بخش دوم : از کودک بخواهید کارهای روزمره را انجام دهد

1-انتظارات خود را به روشنی توضیح دهید

 از درخواست های عمومی در مورد کار خانه جلوگیری کنید. در عوض مشخص کنید چه کاری را میخواهد کودک انجام دهد. برای مثال نگویید" اتاقت را تمیز کن" به جای آن توضیح دهید لباس های کثیف را بردارید، ملافه ها را عوض کنید، اسباب بازی و دیگر وسیله های درهم برهم را جمع کرده و سپس جارو کنید. اگر لازم است نحوه انجام کار های جدید را به آنها نشان دهید.

2-در انجام کارهای روزانه به کودک زمان دهید

بسیار از والدین 4 تا 5 بار از کودک خود می خواهند کاری را انجام دهد. به جای گفتن " درست همین لحظه" یک مدت زمان مشخص برای انجام کار در نظر بگیرید. به عنوان مثال بگویید "شما تا 7 وقت دارید تا ماشین ظرفشویی را تخلیه کنید" به جای اینکه بگویید "درست همین لحظه ماشین ظرفشویی را تخلیه کنید".

3-زودتر از موعد عواقب کار را گوشزد کنید

عواقب کار را به فرزندتان کاملا توضیح دهید و زودتر از موعد آن را بگویید. برای مثال به کودکتان بگویید"اگر سطل آشغال را تا ساعت 4 بیرون نگذارد، نمی تواند امشب با ویدیو گیم بازی کند"

4-در صورت انجام کار های روزانه به کودک جایزه دهید

حداقل توجه کنید کودک چه کار هایی را خوب انجام داده و بابت آن کارها، او ار تشویق کنید. ارائه یک مقدار هزینه برای هدف مشخص، تصمیم شخصی است  اما اختصاص دادن پول کم هر هفته برای کار هایی که خوب انجام داده است خیلی موثر خواهد بود. شما می توانید از امتیازات دیگر نیز استفاده کنید مانند تماشای نمایش به خاطر هر کار خوب یا اگر در طول هفته کار های روزمره به طور کامل انجام گرفته است، آخر هفته به یک جای سرگرم کننده بروید.

5-سعی کنید کارها سرگرم کننده باشند

کار های خاصی را به فردی واگذار کنید که فکر می کند نمی تواند آن را انجام دهد. کار ها را با شبیه سازی کردن به موسیقی و بازی سرگرم کننده بکنید. برای مثال کودکی نمی خواهد گردگیری کند. آنها از تا کردن لباس ها متنفرند. اما بچه دیگری دقیقا تا کردن لباس ها را دوست دارد. یک چالش مبتنی بر پاداش در نظر بگیرید. اگر بیش از یک بچه دارید، به کسی که کارهایش را خوب انجام داده اجازه دهید تا فیلم مورد علاقه اش را انتخاب کند. توجه داشته باشید اصلا دو کودک را با هم مقایسه نکنید. تعیین های خود را براساس کار های خوب انجام گرفته کودکان در طی روز انجام دهید.

6-کارها به صورت تیمی انجام دهید

از تمام خانواده بخواهید در یک زمان مشخص کار ها را به صورت تیمی انجام دهند. به هرکس مناسب با سن کاری را اختصاص دهید. انجام کار به صورت تیمی در یک زمان مشخص حس رضایت آمیزی را در کل خانواده ایجاد می کند. برای مثال بعد از شام، بچه کوچکتر باید ماشین ظرفشویی را روشن کند. بچه بزرگتر ظرف ها را تمیز کند و والدین میز را تمیز کرده و باقی مانده ها را جابه جا کنند.

بخش سوم -تشویق کردن کار های فیزیکی

1-از کار هایی که توجه کودک را جذب می کند، آگاه باشید

بچه های که تحرک فیزیکی ندارند، اغلب خجالت می کشند چون نمی دانند یک توپ را چطور خوب بگیرند، بیسبال یا فوتبال بازی کنند. اگر بچه تان به خاطر خوب نبودن در یک بازی خجالتی باشد، سعی کنید یک فعالیت دیگر پیدا کنید تا در آن احساس راحتی کند. فعالیت هایی نظیر شنا، اسکیت بورد و کوهنوردی، دوچرخه سواری را امتحان کنید. حتی بادبادک بازی می تواند انگیزه جذابی برای تحرک باشد. بچه ها در این پروسه درگیر کنید و از آنها در مورد فعالیت های مورد علاقه شان بپرسید.

2-هر روز فعالیت های منظمی داشته باشید

فعال باشید و با کودک هر روز کار هایی را انجام دهید. دوچرخه سواری، پیاده روی های طولانی مدت در آخر هفته، شنا کردن، بسکتبال، بیسبال و فوتبال را امتحان کنید.

3-استفاده از وسیله های الکترونیکی و تلویزیون را محدود کنید

محدود کردن تماشای تلویزیون باعث می شود کودک کار های خود را انجام دهد یا از روی مبل بلند شود. این یکی از مهمترین کار ها برای تشویق کودک به فعالیت های بدنی است. از قرار دادن کامپیوتر، تبلت، تلویزیون و دیگر وسیله های الکترونیکی در اتاق کودک جلوگیری کنید به خصوص اگر آنها کمتر از 13 سال داشته باشند. می توانید از تلویزیون یا هر وسیله دیگری به عنوان یک انگیزه دهنده استفاده کنید. البته نگویید " اگر یک ساعت دور بلوک را بدوید می توانید از گوشی تلفن استفاده کنید". به جای آنکه مانند یک گروهبان رفتار کنید می توانید بگویید " چطوره بریم پیاده روی؟ در زمان برگشت اجازه میدهم تا با ویدیو گیم بازی کنید!"

---

در ادامه ببینید :

چگونه تنبل نباشیم

---