پرورش جوجه راه بسیار خوبی برای ایجاد یک گله پایدار است و باید توسط هر کشاورزی که به مرغداری  علاقه دارد آموخته شود. از آنجایی که مدت زمان مورد نیاز برای تبدیل تخم به جوجه بسیار کوتاه است نظارت بر این  فرآیند می­تواند ابزار یادگیری خارق العاده­ای باشد. برای شروع پرورش مرغ خود این راهنما را دنبال کنید.

روش اول: آماده سازی برای پرورش

 ابتدا امکان قانونی بودن پرورش جوجه در منطقه خود را بررسی کنید.

در بعضی از مناطق به طور کلی قوانین سختگیرانه ای در مورد نگهداری از جوجه­ها وجود دارد، در حالی­که برخی فقط در مورد تعداد مرغ و خروس­هایی که مجاز هستید نگهداری کنید  قوانینی خاص تعیین کرده­اند. پس برای جلوگیری از جریمه شدن بهتر است قوانین و مقررات محلی منطقه خود را مورد بررسی قرار دهید.

مطمئن شوید که توانایی پرورش جوجه­های جدید را دارید.

وقتی با تعداد شمارش شده­ای جوجه، کار پرورش را آغاز می­کنید طبیعتا این عدد ثابت نخواهد ماند و در ادامه روند پرورش تعداد جوجه ­ها افزایش خواهد یافت. در نتیجه اطمینان حاصل کنید که فضای کافی برای اضافه کردن جوجه­ های جدید را در اختیار دارید. لوازم یدکی و تجهیزات اضافی را در اطراف خود نگه دارید تا برای جدا سازی خروس­ها یا جوجه ­هایی که بیشتر پرخاشگر هستند آماده باشید. برخی اوقات به اندازه کافی فضا برای نگهداری همه مرغ ها در اختیار  ندارید و یا ممکن است تعداد خروس­هایی که پرخاشگر هم هستند از مرغ ها بیشتر باشد.

اگر می­خواهید تعداد خروس­های بیشتری داشته باشید هدفتان را از پیش تعیین کنید.

شانس نر بودن جوجه ­ها در روند پرورش 50 درصد خواهد بود. جوجه ­های نر تخم نمی­گذارند، غذای بیشتری مصرف می­کنند و سر و صدای بیشتری نیز تولید خواهند کرد. همچنین توجه داشته باشید که همیشه نزاع بین جوجه­ های نر و ماده وجود خواهد داشت.

برای گله ­ی خود خروس فراهم کنید.

در شرایط اولیه پرورش، برای بارور کردن تخم مرغ­ ها در مرحله جفت گیری نیازی نیست که نژاد مرغ و خروس شما یکسان باشد. اما لازم است برای هر 10 مرغ 1 خروس داشته باشید. با این حال سعی کنید خروس را از یک نژاد مناسب پیدا کنید که رنگ چشم او یکنواخت، و پاهایش نیز عاری از نقص باشد. تاج خروس نیز  باید به عنوان یک تاج استاندارد برای نژاد خود شناخته شود. آماده سر و صدا باشید چرا که خروس ها حیواناتی با صدای بلند هستند و بسیاری از شهرها و مناطق حومه شهر به دلیل جلوگیری از سر و صدایی که خروس ایجاد می­کند قوانینی در مورد داشتن این حیوان تعیین کرده­اند در نتیجه  اطمینان حاصل کنید که از نظر قانونی می­توانید یک خروس داشته باشید. بعضی از نژادها نسبتاً پرخاشگر هستند. حتماً نژادی را انتخاب کنید که متعادل باشد، به خصوص اگر صاحب فرزند هستید.

پرورش جوجه ها را از بهار آغاز کنید

 اگرچه می توانید جوجه ­ها را در بیشتر طول سال پرورش دهید، اما جوجه ­هایی که در بهار پرورش می­یابند قوی­تر هستند. مرغ­ های متولد بهار تولید تخم را در پاییز آغاز می­کنند. برای پرورش جوجه­ های خود نیاز به انجام کار خاصی ندارید، فقط خروس را به گله خود معرفی کنید و بگذارید طبیعت مسیر خود را طی کند. اطمینان حاصل کنید که مرغ و خروس شما غذای با کیفیتی می خورند. با این کار سیستم تولید مثل آنها تا حد امکان قوی خواهد شد. اگر در حال پرورش جوجه­ های نسل دوم یا نسل سوم هستید، درباره مسائل ژنتیکی بسیار محتاطانه عمل کنید. سعی کنید جوجه­ های خود را طوری نشان گذاری کنید که بدانید کدام یک از آنها مربوط به کدام خروس است. شما می توانید خروس را جداگانه نگه دارید و فقط به مرغ هایی که می خواهید توسط آنها جوجه پرورش دهید اجازه  ورود دهید. همچنین ممکن  بخواهید هر سال یک خروس جدید را برای گله خود در نظر بگیرید.

درمورد جوجه کشی یا خودتان اقدام کنید یا اجازه دهید مرغ جوجه ­هایش را پرورش دهد.

 اگر برای پرورش جوجه ها به مرغ خود اعتماد کنید، حدودا سه ماه از زمان را از دست خواهید داد (21 روز نشستن روی تخم ها، و 2 ماه دیگر برای بزرگ کردن نوزادان قبل از شروع دوباره تخم گذاری). شما همچنین به مرغ آماده تخم گذاری احتیاج خواهید داشت،که مایل است برای کل دوره جوجه کشی روی تخم بنشیند. بیشتر مرغ­ ها ویژگی­های ژنتیکی را برای تولید بهتر و مفیدتر  در خود دارند. برخی از جالب­ترین نژادها در این مورد عبارتند از: Silkies ، Serama ، Brahma، Jersey Giant، New Hampshire Red، Sussex و دیگران که این نژادها می­توانند ارزش سرمایه گذاری در دستگاه جوجه کشی را داشته باشند.

روش دوم: انتخاب تخم­ها برای جوجه کشی

 تخم های خود را مرتبا جمع کنید.

اگر می خواهید به مرغ­ ها اجازه دهید روی تخم­ ها بنشینند،  تخم مرغ ها را جمع کنید و بهترین­ ها را برای جوجه کشی انتخاب کنید. روزی دو تا سه بار تخم مرغ جمع کنید تا مطمئن شوید کثیف نشده یا شروع به رشد نکرده اند. اگر هوا رو به گرمی است تخم مرغ­ها را حتی بیشتر از حد معمول، تا پنج بار در روز جمع آوری کنید. هنگام جمع آوری تخم مرغ ها از سبد نرم استفاده کنید. این امر کمک میکند تا تخم مرغ­ ها کمتر آسیب ببینند. یک سبد حصیری کوچک می­تواند بهترین انتخاب باشد. این کار را با ظرافت انجام دهید تا از آسیب دیدگی غشا یا بخش­ های درونی جلوگیری شود. دست­ های خود را قبل از جمع آوری تخم مرغ تمیز کنید. این کار کمک می کند تا باکتری­ها به تخم مرغ منتقل نشوند.

لانه را تمیز نگه دارید.

 اگرچه همیشه باید قفس یا آشیانه را تمیز نگه دارید، اما این امر هنگام پرورش بسیار مهمتر خواهد بود. گل و کثیفی می تواند مقدار باکتری­های مضر آلوده کننده تخم مرغ را افزایش و شانس موفقیت را کاهش دهد. مرغ­ها همیشه باید از جایگاه تمیز استفاده کنند.

تخم­ های مورد نظر خود را برای جوجه کشی انتخاب کنید.

انتخاب تخم مرغ مناسب شانس موفقیت را افزایش می­دهد. از  انتخاب تخم­ هایی که به طور قابل توجهی بزرگتر یا کوچکتر هستند جلوگیری کنید. تخم ­هایی که بیش از اندازه بزرگ باشند بزردر جوجه کشی دچار مشکل خواهند شد و تخم­ های کوچک نیز اغلب جوجه ­هایی تولید می کنند که برای ادامه زندگی جثه کوچکی دارند و باقی نخواهند ماند.

تخم­ هایی که ترک خورده­اند را انتخاب نکنید. همچنین از انتخاب تخم هایی با پوسته ی نازک خودداری کنید. تخم های که به طور قابل ملاحظه ­ای طبیعی نیستند را انتخاب نکنید. فقط تخم مرغ ­های تمیز را نگه دارید چرا که شستن یا پاک کردن تخم های کثیف پوشش محافظ را از بین می برد و باعث می شود در مقابل باکتری ها آسیب پذیرتر شود.

تخم های خود را علامت بزنید.

 اگر تخم مرغ زیادی دارید، یا در حال پرورش مرغ­ هایی از گونه ­های مختلف هستید ، ممکن است علامت گذاری آنها با تاریخ مفید باشد تا به شما در تشخیص راحت ­تر آنها کمک کند. می توانید از مداد، قلم مارک یا استامپ استفاده کنید.

تخم مرغ ها را ذخیره کنید.

تخم مرغ ها را می توان تا 7 روز پس از تخم گذاری و حداقل 24 ساعت پیش از شروع جوجه کشی ذخیره کرد. در غیر این صورت ممکن است به خوبی به ثمر نرسند. سعی کنید درجه حرارت 55 درجه فارنهایت (13 درجه سانتیگراد) بوده و رطوبت بالا را  نیز حفظ کنید. تخم­ هایی را با انتهای برجسته را نگه دارید.

تخم­ها را روزانه بچرخانید.

در حالی که تخم مرغ­ ها را ذخیره می­کنید، باید روزی یک بار چرخانده شوند تا از چسبیدن غشای داخلی به یک طرف جلوگیری شود. می توانید این کار را با قرار دادن یک تکه چوب در انتهای کارتن انجام دهید و روز بعد  جهت را  به سوی دیگر تغییر دهید.

روش سوم: به مرغ­ها اجازه دهید روی تخم بنشینند.

مرغ آماده مادر شدن را پیدا کنید.

شما می توانید تخم ­های جعلی را برای آزمایش مرغ­ هایی استفاده کنید که نسبت به سایرین آماده تر باشد. اگر مرغ شما به مدت 24 ساعت روی تخم ­های تقلبی بنشیند ، به احتمال زیاد 21 روز را با موفقیت می­گذارند.

تخم مرغ را از زیر مرغ، به آرامی خارج کنید.

انجام این کار در حالی که مرغ در حال خواب است راحت ­تر خواهد بود. بسته به نوع نژاد، مرغ ممکن است قادر به جوجه­ کشی  تا حداکثر 12 تخم باشد. نژادهای کوچکتر فقط می توانند 6 تخم یا اندکی بیشتر را برای پرورش در زیر خود پوشش دهند.

مرغ تخمگذار و تخم­های او را از مرغ­های دیگر جدا کنید.

در صورت امکان، مادر و تخم ­های او را از بقیه گله جدا کنید تا از کثیف شدن و آسیب دیدن آنها جلوگیری شود. اگر مرغ شما در برابر حرکت مقاوم است، آن را در جایی که هست قرار دهید و یا اینکه مرغ و لانه او را در طول شب منتقل کنید.

مادر را به خوبی تغذیه کنید.

 اطمینان حاصل کنید که مرغ مادر مقدار کافی آب و مواد غذایی دارد. مرغ مادر  معمولا به اندازه طبیعی نمی­خورد. مراقب او باشید و مطمئن شوید که او در حال خوردن و آشامیدن است. ممکن است مجبور شوید او را از لانه بیرون بیاورید یا درست در کنار لانه برایش یک ظرف غذا و آب بگذارید. مرغ مادر گاهی از ترک لانه برای خوردن یا آشامیدن خودداری می­کند و این امر ممکن است باعث تلف شدن او از گرسنگی شود.

بگذارید مرغ خود فرآیند جوجه کشی را انجام دهد.

 وقتی تخم­ ها شروع به باز شدن می­کنند مزاحم مرغ نشوید. او خودش این کار را انجام خواهد داد.  تخم­ها از حدود روز 21م شروع  به باز شدن می کنند و این روند  24 ساعت یا بیشتر طول می­کشد. بیشتر تخم ­ها در همین محدوده زمانی سر باز می­کنند. بعد از گذشت 2 روز از شروع این فرآیند، تخم­ هایی که باز نشده­اند را بردارید.

 بگذارید مادر جوجه ها را بزرگ کند.

اگر تصمیم گرفتید که فرآیند جوجه کشی را به صورت طبیعی انجام دهید، مادر تمام گرمای لازم و مراقبت از جوجه­ ها را تأمین می­کند و دیگر نیازی به قرار دادن آنها در یک محفظه مناسب نخواهید داشت.

 سعی کنید آنها را جدا نگه دارید.

 شش هفته اول، سعی کنید جوجه­ ها و مادر را از بقیه گله ­­ی خود جدا کنید. این امر به آنها امکان می دهد راه خود را انتخاب کنند. محلی را برای مرغ مادر و جوجه ­هایش فراهم کنید که مادر بتواند وارد و خارج شود اما جوجه­ ها قادر به ترک آن نباشند. این امر به آنها کمک می­کند تا از خطر و دردسر دور بمانند.

 آب تمیز و غذای تازه زیادی تهیه کنید.

جوجه­ ها برای رشد سالم به مواد غذایی خاص نیاز دارند، بنابراین مطمئن شوید که مقدار زیادی غدا در دسترس دارند. معمولا پیشنهاد می­شود شیوه و نوع غذا دهی را در یک بازه زمانی مشخص تغییر دهید(6 هفته ، 3 ماه و غیره).

جوجه­ها را به گله معرفی کنید.

پس از گذشت حدود 6 هفته، جوجه­ ها آماده معرفی به گله خواهند شد. آنها را به آرامی معرفی کنید و اطمینان حاصل کنید که همه افراد قبل از حرکت در کنار یکدیگر هستند. مرغ مادر در روند انتقال به شما کمک می­کند و مرغ­ های دیگر را با خود هماهنگ می­سازد.

روش چهارم: خودتان جوجه کشی کنید.

دستگاه جوجه کشی تهیه کنید. شما می توانید دستگاه جوجه کشی خود را از یکی از شرکت­های تأمین کننده خریداری کنید. اگر می خواهید اینکار را انجام دهید، باید مطمئن شوید که می­توانید دما، رطوبت و چرخش تخم­ها را کنترل کنید. یکی از بزرگترین عوامل هنگام انتخاب دستگاه جوجه کشی، تعداد تخم­هایی است که قصد پرورش آنها را دارید. در نظر بگیرید که معمولاً فقط در حدود 50 تا 70 درصد تخم هایی که جوجه کشی می کنید به ثمر می ­نشینند و در آینده نیمی از آن ها نیز خروس خواهند بود.

دستگاه جوجه کشی خود را در یک اتاق کنترل دما قرار دهید.

دمای پایدار اتاق باعث می شود دستگاه جوجه کشی بتواند دمای داخلی را پایدارتر نگه دارد. از قرار دادن دستگاه در کنار بخاری یا کنار پنجره یا درب خودداری کنید. لازم است دستگاه جوجه کشی خود را مرتب بررسی کنید، بنابراین اطمینان حاصل کنید که می توانید به راحتی به آن دسترسی داشته باشید.

تخم مرغ­ها را برای علامت گذاری چک کنید.

اگر هنگام جمع آوری تخم مرغ خود را علامت گذاری نکردید، باید آنها را قبل از قرار دادن در دستگاه جوجه کشی علامت گذاری کنید. این به شما کمک می کند تا بدانید که تخم مرغ به جنین تبدیل شده است یا خیر.

دستگاه جوجه کشی خود را گرم کنید.

قبل از قرار دادن تخم مرغ­ها اجازه دهید دستگاه جوجه کشی چند ساعت روشن باشد و کار کند. این کار به دستگاه جوجه کشی اجازه می دهد تا به گرما و رطوبت مورد نیاز خود برسد. اگر دستگاه جوجه کشی شما دارای فن است، باید دمای ثابت 100 درجه فارنهایت (38 درجه سانتیگراد) را حفظ کند. اگر فن ندارد، دمای آن را در 102 درجه فارنهایت (39 درجه سانتیگراد) نگه دارید. رطوبت نیز برای 18 روز اول باید حدود 40٪ باشد.

تخم مرغ¬های خود را به درستی درون دستگاه جوجه کشی قرار دهید.

تخم­ ها همیشه باید به گونه ­ای قرار گیرند که انتهای بزرگتر رو به بالا باشد یا کج شده به صورت افقی قرار بگیرند. انتهای کوچک هرگز نباید رو به بالا باشد، در این صورت تخم­ها به درستی رشد نمی­کنند و جوجه هنگام تلاش برای بیرون آمدن خواهد مرد.

تخم­ها را بچرخانید.

تخم ها باید 5 بار در روز چرخانده شوند. تخم ها را به آرامی بچرخانید تا از آسیب دیدن جنین جلوگیری شود. توجه کنید که هر بار تخم مرغ را در همان جهت ثابت نچرخانید. 3 روز آخر نیز تخم ها نباید چرخانده شوند.

نوردهی مناسب داشته باشید.

نوردهی به شما امکان می دهد تشخیص دهید که جنین در داخل در حال رشد است یا خیر. برای نوردهی به یک چراغ قوه روشن و یک اتاق تاریک احتیاج دارید. سمت بزرگتر تخم مرغ را به بالا نگه دارید و نور را به آن سمت بتابانید. در این حالت شما باید بتوانید رگ­های خونی در حال پیشرفت و همچنین کیسه هوا را در بالای آن مشاهده کنید. به عبارتی باید بتوانید چند روز بعد از شروع جوجه کشی رگ­های خونی را ببینید. بعد از گذشت حدود 7 روز باید جنین توسعه یافته را مشاهده کنید. بین روزهای 10 و 14 هر تخم مرغ توسعه نیافته را دور بیندازید. برای جلوگیری از خشک شدن غشاها ، باید رطوبت در 3 روز به 60-70٪ افزایش یابد. در 3 روز آخر نیز دستگاه جوجه کشی را باز نکنید.

به تخم ها اجازه دهید خودشان باز شوند

بیرون آمدن جوجه ­ها از تخم می­تواند بخشی از روز را به خود اختصاص دهد. به محض مشاهده شکاف، مقدار اکسیژن وارد شده به دستگاه جوجه کشی را با باز کردن دریچه ها افزایش دهید. جوجه ­های تازه متولد شده 48-72 ساعت نیازی به خوردن یا نوشیدن نخواهند داشت، بنابراین اجازه دهید دستگاه جوجه کشی همچنان برای تولد باقی جوجه­ها به کار خود ادامه دهد. از کمک به جوجه­ ها خودداری کنید. جوجه­ هایی که به خودی خود نمی­­ توانند خارج شوند، در بزرگسالی نیز زنده نخواهند ماند.

جوجه ها را به جای گرم منتقل کنید.

یکی از مراحل پرورش جوجه­ ها این است که خشک بمانند. شما می توانید سیستم گرمایشی خود  را بسازید یا  از یکی از فروشگاه های عرضه محصولات کشاورزی خریداری کنید. یک لامپ 40 واتی باعث ایجاد منبع گرمای خوبی می شود. از لامپ مادون قرمز استفاده کنید چرا که علاوه بر خاصیت گرمایشی در جلوگیری از انتشار بیماری و همچنین بیمار شدن جوجه ­های تازه متولد شده نیز موثر خواهد بود. در هفته اول جوجه­ ها به درجه حرارت 99 درجه فارنهایت نیاز دارند، این دما هر هفته میتواند 5 درجه کاهش ­یابد. زمانی که بدن جوجه­ ها کاملا پوشیده از پر شود می­توانید درجه حرارت داخل را با محیط بیرون یکی کنید. جعبه جوجه ­ها را در محیطی امن نگه داشته و برای جلوگیری از دسترسی گربه ها از سیم کشی محیط استفاده کنید.

منبع مداوم آب و خوراک را حفظ کنید.

 جوجه­ های شما باید همیشه از منابع غذایی و آب کافی برخوردار باشند. جوجه­ ها تا زمانی که به بلوغ برسند به یک خوراک تخصصی فرموله شده احتیاج دارند. اطمینان حاصل کنید که ظرف آب کم عمق است، زیرا جوجه­ها به راحتی می­توانند در ظرف آب مخصوص خود غرق شوند. برای جلوگیری از غرق شدن می­توانید به آب تیله یا سنگ اضافه کنید.

 جوجه ها را به گله معرفی کنید.

پس از گذشت حدود 6 هفته، جوجه ­ها آماده معرفی به گله شما خواهند شد. آنها را به آرامی معرفی کنید و اطمینان حاصل کنید که همه افراد قبل از حرکت در کنار یکدیگر هستند.

تهیه کننده : توپ تاپ