قلبم در ميان گرماي حضورت پر از حرارت مي شود
و نفسم در  آتشکده ي احساست
به شماره مي افتد
حرف هاي پر از مهرت
هديه ايست پر از ارامش
تا مرا تواني دهد
در ميان اين همه شور
تا با تو بودن را تاب آورم
شروع شورش شور و شاديم
دوستت دارم

کنارت چه آرام است
دل طوفانی من
دمی کنارم بنشین
تا گذر عمرم
متوقف شود
بر لب جوی

گر هیچ نباشد جز تو
تو هستی و امید باران
 نگاهت طراوت تک تک لحظه های من است
 و باران طراوت زمین
 دیگر چه می خواهم
 من و این همه لحظه های پر طراوت و امید باران
 خوشبختی را لمس نکنم
 درمان باید کرد حس لامسه ام را

تو را
برای همه ی شب های بی مهتاب
برای کوچه های پر از سکوت
برای دشت های بی گل
برای دریاهای خشک شده
برای آسمان های بی باران
و برای همه ی چیزهایی که باید باشد و نیست
می خواهم
چون وقتی تو هستی
همه چیز هست
و جبران همه ی نبودن های منی

 در نگاه معصومانه ی تو
دلنشین ترین دشت های سبز خیال را کشیدم
و زیباترین آرزوهایم را دیدم
تو از کدام طلوع خورشیدی که سراپا همه نوری
 و من با تو هر لحظه پر از سرور